Keeskist |
|
|
|
29.9.05
De Thuisblijvers Kregen Ongelijk Keeskistlezers, de 35 postjes hieronder vormen, van onder naar boven, een live-verslag van de wedstrijd AZ - Krylya Sovetov Samara. Pffffffffff... Achteraf gezien was het een prachtig duo wedstrijden. Vooral die schitterende eerste match in Rusland; AZ verloor maar het was een topwedstrijd. Vanavond, in de eerste helft leek het er niet op dat AZ het voor elkaar zou krijgen. Maar na de gelijkmaker net voor de rust, kwam Krylia er verder niet meer aan te pas. En toen de enige gevaarlijke man van de Russen, Krylia's briljante Ghanees Baba Adamou, een rode kaart kreeg, was het mogelijk voor AZ. En ze kregen het voor mekaar. Complimenten. Nog een minuut extra tijd. Vreselijke flashbacks naar Sporting, maar nu is het AZ die een corner krijgt. Afgeslagen; nu een laatste aanval van Krylia... 90 minuten gespeeld. Vier minuten extra. AZ staat absoluut niet onder druk, Krylia lijkt niet de power te hebben om nog door te drukken. Maar ja, na Sporting zeg ik niks meer. Net als toen wisselt de AZ coach net voor tijd een spits voor een verdediger. Steinson voor Arvaladze. Met deze stand is AZ geplaatst. Nog vier minuten. In de tweede helft heeft Krylia zich nog niet op de helft van AZ laten zien, maar ja. Nu is er dan ook meteen een Russische corner, die gevaarlijk indraait maar wordt afgeslagen. Kan AZ de rust bewaren? Ze hebben op deze situatie getraind, zegt de tv-commentator. AZ speelt nu rustig rond. JA! 3-1 Perfecte penalty van Denny Landzaat. Kei en keihard in de linkerhoek. Keeper ging de goede kant op, maar was kansloos. De eerlijkheid gebiedt me te moeten toegeven dat ik het doelpunt heb gemist. Ik was even plassen en even naar S. Die heeft Eastenders gemist. Zij kan zondagmiddag de herhaling zien. Ik kan de herhaling van de goal ook wel zien, maar het live adrenalinemoment was er niet. Zeven minuten nog. 2-1 Bonkige Spits Ahoy! Danny Koevermans kopt in de 80e minuut een voorzet van links in het doel. Een doelpunt is er nog nodig nu! Dat was een mooie plek voor een vrije trap, maar Perez schoot 'm in de muur. Krylia speelt nu met tien man, zonder hun gevaalijke counterjongen, maar als AZ er nog twee wil maken moeten ze opschieten. Schwalbe. Kenneth Perez laat zich overduidelijk vallen in het strafschopgebied en krijgt daarvoor een gele kaart. Tja jongen, die scheids is een Schot. Daar eten ze haggis, gemaakt van schapeningewanden, en ook gefrituurde Marsrepen in beslag. In Schotland zijn ze nog steeds kwaad op Porto omdat die bij het bedwingen van Celtic in de Uefa-cupfinale van 2004 aan tijdrekken, gelekaart-aannaaien en duiken deden. Zelfs de nederlaag van Co gisteren ging, zo zag ik op Football 365, nog gepaard met Schots leedvermaak. Maar ja, de Schotten, die maken zich nog steeds blij met dat doelpunt van Archie Gemmil tegen Nederland in 1978. Een doelpunt dat, zelfs zonder de tegentreffer van Johnny Rep, niet eens genoeg was om Nederland uit te schakelen. Weliswaar leek de vierde, wel fatale, Schotse treffer in de lucht te hangen, maar de woorden van Mark-Trainspotting-Renton (Na een wip met Diane: "I haven't felt that good since Archie Gemmil scored against Holland in 1978!") impliceren dat hij of niet kon tellen of niet kon neuken. Zeventigste minuut. Heeeeeee, rode kaart voor Baba Adamou. De Schot heeft gezien dat de Ghanese uitblinker heeft nagetrapt. Elf tegen tien. Meteen een vrije trap voor AZ, in het midden, net buiten het strafschopgebied. Goeie plek voor Ken Perez. 58e minuut Komt u hier voor de muziek? Later weer. Deze week heb ik Marah bezocht, die een prima kwasi-acoustisch concert gaven in de bovenzaal van Paradiso. Aardige jongens, geen hoogvliegers helaas. Op de achtergrond draait het prachtige Parsons-achtige The End van Ryan Adams, van zijn nieuwe cuntryplaat Jacksonville City Nights. De rest haalt dat niveau niet, maar wat een song... AZ blijft nu Krylia bestormen. Met net te weinig dreiging, maar in tegenstelling tot voor de rust denk ik niet meer dat het een onmogelijke missie is... 51 minuten. AZ is met veel meer enthousiasme aan het aanvallen. Een goede voorzet van links bereikt net Shota Arvaladze niet. Als AZ zo door gaat zou het nog kunnen. Krylia komt er niet goed meer uit. Nu een vrije trap rechts op de hoek van het strafschopgebied... AZ komt scherp uit de rust. De Russen worden met iets meer enthousiasme vastgezet. In de eerste drie minuten twee (niet echt gevaarlijke) schoten op doel van Van Galen, de eerste leidt tot een corner, de tweede tot niets. Het is deze wave van enthousiasme die NU de tweede goal zou moeten geven. De tweede helft begint weer... ... wij dus met zijn vijftienen in een lege Ierse kroeg in een klein dorpje. Halverwege de wedstrijd stroomde de kroeg vol met locals. Ons enthousiasme (EE ZED, frum Alkmahr...) stak ze ook aan en hoewel sommigen misschien wel geirriteerd waren door deze buitenlandse invasie bleven ze beleefd. Spontane rondedansen na het doelpunt in de verlenging van Jaliens kregen al veel bijval. En dat doelpunt van Sporting in de 122e minuut, dat ons in een moment van Himmelhoch jauchzend tot zu Tode betrübt bracht, raakte een snaar in de Ierse volksaard. Het werd zelfs nog gezellig, ondanks dat de seizoenkaarthouders de hele nacht op suicidewatch moesten. Gisteren Co Adriaanse nog gezien? Een extra aanvaller als je 2-0 voor staat, en dan nog verliezen? Co, Co, Co... Rust (1-1) De vrije trap kwam van de linkerkant, hij kwam hoog in het strafschopgebied en Van Galen kreeg zijn hoofd eronder.... Een minuut geleden gaf ik geen dubbeltje voor AZ, nu kunnen ze wellicht als herboren uit de spelerstunnel komen. AZ had pech dat ze een tegendoelpunt kregen, maar ja elke keer dat Baba aan de bal is wordt het ook gevaarlijk. De crux is denk ik dat (terecht) afgekeurde doelpunt in de eerste minuut. Dat gaat het verschil tussen plaatsing en uitschakeling worden. Goal AZ! 3e minuut Blessuretijd, vrije trap AZ op 25 meter door Perez. Gekopt door Barry van Galen, doelpunt! 1-1 ...het was de return van de halve finale en we waren met een grote groep in Ierland. Onder ons een viertal fanatieke AZ seizoenkaarthouders die deze vakantie zeker niet zouden hebben geboekt als ze wisten dat AZ de halve finale zou halen. Het vakantiehuisje lag in the middle of nowhere, dus werd er wat research gepleegd of het mogelijk zou zijn de westrijd in de pub te volgen. Dat kon, het was op Eurosport. Dus kwamen vijftien Nederlanders op om kwart voor acht in de kleine dorpskroeg. Bijna is het rust en AZ ziet er niet uit of ze gaan scoren. 40. min. Uitblinker Baba Adamou krijgt een knie in zijn kruis. Deed Perez dat met opzet? Hij raakt hem ook in de herhaling vol op de kloten. Hij gaat per brancard van het veld, zijn handen naar beneden, zijn stem wat hoger. Op de comfortabele driezitter, voor de grote teevee is S. nu onder zeil. Als deze wedstrijd zich zo blijft ontwikkelen volg ik spoedig haar voorbeeld. AZ valt aan met te weinig gogme om de Russen te verontrusten. Mijn gedachten gaan terug naar die halve finale in de Hout tegen Sporting vorig jaar... Even dwaal ik door mijn ruime nieuwe appartement naar de fraaie livingroom. S. krijgt zware oogjes, ik waarschuw dat Eastenders over vijftien minuten begint. Ik denk niet dat ze het gaat halen. In de tussentijd heeft AZ twee redelijke schoten op doel gelost van een meter of 20: Schaars en Perez. Krylia komt er niet echt meer uit. Niettemin, als AZ drie doelpunten wil maken moet er snel iets gebeuren. 26e minuut Na een duffe periode komt er ineens weer wat leven in AZ. Weer een voorzet van Sektioui van rechts, waar Arvaladze net niet achter kan komen. Als je wel eens meer naar verliezende Nederlandse ploegen in Europa (zoals eerder vanavond, of gisteren, of eergiesteren) dan weet je hoe de wedstrijd er nu uitziet. De nederlandse ploeg heeft meer balbezit en tikt en tikt en tikt. Alleen Sektioui weet af en toe dichter bij het doel te komen. Maar als hier een doelpunt uit moet komen dan moet het scherper. Ik hou niet van omhalen. Die van Van Basten destijds vind ik maar overschat. Te veel flash, te weinig power. Baba Adamu kon echter niet anders omdat de bal achter hem terecht kwam, en de bal vloog met genoeg snelheid in de hoek. Niks gefreak, mooi doelpunt. 0-1 Net had Perez voor het eerst op doel geschoten (een ongevaarlijke roller van 20 meter) en er kwam een snelle tegenaanval van Krylia. Een voorzet van rechts ging naar Baba. Koppen lukte niet dus probeerde hij een omhaal. Dat lukte uitstekend, het is een prachtig doelpunt. AZ moet nu 3 keer scoren. ...het probleem uit de vorige post heb ik dus niet meer, want tadaaa, ik ben verhuisd naar een ruimer appartement. Het Keeskist hoofdkwartier is thans een aparte computer/boeken/muziekkamer. Niets staat mij meer in de weg hier een succes van te maken. Voor de derde keer komt Sektoui op rechts door. Daar liggen kansen, maar voorlopig heeft Krylia geen moeite de aanvallen te pareren. Haast hebben ze natuurlijk niet. Lezers van de CL wedstrijden die ik zo versloeg herinneren zich dat ik een logistiek probleempje had. Mijn computer stond in de woonkamer waar S. per se Eastenders wilde kijken. Dan kon ik de tweede tv naar voren halen, maar dan moest ie wel erg zacht, want een koptelefoon paste niet. Het was altijd wachten tot S. (na een dag hard werken) in slaap viel, normaal gesproken halverwege de eerste helft. AZ dringt aan, maar moet erg uitkijken voor de snelle counter van Krylia. Al twee keer gingen ze dreigend richting Timmer, maar de weg was te lang. 4.min AZ belegert het doel van de Russen en tikt zich in de richting vna het strafschopgebied. Een eerste gele kaart voor de Rus Kweniewie. 20.16. een doelpunt in eerste minuut van AZ. Afgekeurd. Sektouyi kopt een voorzet fraai in maar gebruikt zijn handjes. Daar leek het inderdaad op. 20.15 Goedenavond, AZ trapt af, spelend in de bekende rode shirts. Krylia speelt in precies dezelfde opstelling als twee weken geleden. AZ was bekend om zijn overrompelende eerste minuten, maar Krylia kon er ook wat van. AZ - Krylia Sovetov Om kwart over acht start de wedstrijd waarin AZ een 5-3 achterstand weg moet werken. De opstelling van AZ: Timmer, Jaliens, Opdam , De Zeeuw, De Cler, Landzaat, Van Galen, Schaars, Perez, Sektioui, Arveladze. De opstelling van Krylia: Lobos, Bober, Booth, Gusin, Dokhoyan, Solomatin, Kovbo, Soava, Bulyha, Leilton, Baba AZ - Krylya Sovetov Samara Live! Het is al weer een tijdje geleden maar we gaan een oude gewoonte weer oppakken. Morgen verzorgt Keeskist een liveverslag van de wedstrijd AZ - Krylya Sovetov Samara. Vanaf 20.15 een minuut-tot-minuut verslag Inna Guardian Stylee. Al was het maar omdat, zoals iemand mij in de kroeg toevoegde, de opmars van AZ op Keeskist nogal onderbelicht blijft. Daar zit wat in. Dus druk morgen, donderdag 28 september om 20.15 uur, elke minuut op F5. En vergeet niet een mailtje te sturen naar het adres links in beeld. 10.9.05
Jet Parijs is niet alleen de stad van Eiffeltoren, Moulin Rouge en Notre Dame, het is ook een stad vol muziek. Het is een smeltkroes van invloeden uit de hele wereld, de stad zit tjokvol moderne dance, het is een brug naar Afrika; Parijs zit er bovenop.... Ja ik ging naar Parijs. En ja, ik heb de plaatselijke muziekagenda er nog bijgepakt. Er speelde geen ene moer, alleen de Stereophonics, maar wie gaat daar nou naartoe als ie in Parijs is. En de veelgeroemde clubs, met progressieve houseklanken en lange nachten vol filterdisco, daar hadden S. en ik veel te zware benen voor na hele dagen musea, slenteren en stevig doordrinken in romantische kroegjes in Montmartre en in de gezellige Britse pub “Le Frog et Rosbeef”. Dat werd dus een stedentrip zonder Rock & Roll. Maar er is niets leukers dan onverwacht het ene of andere speciale event meepakken. Mijn favoriete herinnering van Parijs is de eerste keer dat ik er was, meer dan twintig jaar geleden met de middelbare school. Met de hele bus togen we 's avonds van het hotel naar de oevers van de Seine. Op een drijvend podium in de rivier traden daar de grootste sterren van de Franse popmuziek op voor een programma op locatie á la Nederland Muziekland. Julien Clerc, Gerard Lenorman, Johnny Halliday, ik heb ze er allemaal gezien. Clerc en Lenorman waren vooral gezellig. Halliday had een hoge Rob de Nijs factor; geconserveerde vijftiger in designer-jeans met veel gillende meiden. En ik heb ook Serge Gainsbourg live (met orkestband) gezien. Hij stond in zijn eentje op een enorm podium in de rivier. Hij struinde wat rond terwijl hij nonchalant in de microfoon murmelde. In mijn herinnering is zijn beeld samengevallen met Hugo Borst. En nu werd er ook iets geadverteerd dat wellicht de moeite van een bezoek waard was; op het Place de la Concorde was een Tornado straaljager neergezet ter promotie van “Le 44 ème salon international Paris Le Bourget”. Een vliegshow dus, maar wel de grootste en beroemdste ter wereld. Wij dus naar Le Bourget, een vliegveld een kilometer of tien buiten het centrum van Parijs. Hier droomde ik van toen ik twaalf was. Nu renden we zo snel mogelijk door de markt, die vooral bestond uit bedrijven die schoepen, moeren, kabels en schaalmodellen aanboden. Snel naar de vliegtuigen, die over het hele terrein van het vliegveld opgesteld waren waar de bezoekers vrij toegang hadden. Voor de hele middag waren er vliegdemonstraties aangekondigd van de modernste straaljagers ter wereld. De Eurofighter! De Dassault Rafale! De Saab Gripen JAS 39. De Sukhoi SU-39 Superflanker! Het publiek had zich midden op een taxibaan opgesteld en als een vliegtuig vanaf de parkeerpositie in de richting van de startbaan werd getrokken, ging het midden door het publiek. En toen ging de eerste jet de lucht in. Er zitten twee kanten aan een vliegdemonstratie. Eén daarvan wordt al snel saai. De piloot vliegt een keer of tien langs en laat het publiek zien hoe wendbaar het vliegtuig is, welke truukjes hij kent. Dus vliegt hij op zijn kop, in een kurkentrekker of zigzaggend langs het vliegveld. Leuk als de Eurofighterpiloot dat doet. Maar als de piloot van de Saab Gripen JAS 39 ook kurkentrekt, rolt en duikt... En dan de Sukhoi Su-39 Superflanker: kurkentrekker, rol, duik. Wie volgt? Het is net alsof je een drumsolo, een bassolo, een gita-haarsolo hoort. Maar de tweede kant van de vliegdemonstratie heeft dan al lang bezit van je genomen. En dat heeft veel meer impact dan de vage bewondering die je misschien voelt voor de virtuositeit van de piloot. Op dat moment ben je namelijk in de ban van het geluid dat het vliegtuig maakt. Kijk, dat een straalvliegtuig veel herrie maakt weten we allemaal. Maar de sensatie die je overkomt als een modern gevechtsvliegtuig op honderd meter afstand zijn straalmotor start is iets van een heel andere orde. Er zijn wel overeenkomsten met een concert, als je vlak voor de geluidsinstallatie gaat staan. Het geluid vult je oren, je hele hoofd. Je hoort interressante frequentieverschuivingen en veranderende boventonen als het ding van links naar rechts langsvliegt. Je borstkas resoneert, je voelt het in je buik en lager. Je bent niet de enige, om je heen zie je 50.000 mensen die precies dezelfde sensatie hebben, en kilometers-en-kilometers ver ondergaan omstanders hetzelfde lot. Terwijl het vliegtuig zich van je verwijdert, bereid je je voor op de volgende ronde. Daar komt ie weer, deze keer vliegt hij zo hoog dat het niet veel meer dan een stipje is, maar toch vult het geluid je hele lichaam. Een straaljager brengt een sensatie teweeg waar een jammende Sonic Youth ook naar op zoek is. Alleen gaat het helemaal vanzelf, en zelfs per ongeluk. Die enorme herrie is maar een bijproduct van de kracht van het ding. Er is nog een reden waarom je aandacht opgezogen wordt. Een straaljager is gemaakt om zo snel en zo wendbaar mogelijk te zijn en daar is verder alles aan opgeofferd. Het ding heeft maar één piloot en verder niets. De omgeving van het ding is tientallen kilometers ver helemaal gevuld met zijn aanwezigheid. En toch kost hij zo’n vijftig miljoen euro per stuk. Terwijl de Sukhoi Su-39 Superflanker (de luidruchtigste van allemaal) nog een rondje maakt begrijp je meteen de aantrekkingskracht op dictators van bananenrepublieken, en op fractievoorzitters van de LPF. Zo’n jet is de ultieme ‘fuck-you’. Je eigen kathedraal, standbeeld of Pyramide? Een kleine vloot dodelijke en hypermoderne herriemakers heeft net zoveel effect. Terwijl ik de Dassault Rafale langs voelde komen moest ik aan Liam Gallagher denken. Je weet wel, die gek met die sneer, met zijn handen op z’n rug en die domme tamboerijn. Die gast dus die zegt dat ie de beste van de wereld is en op het podium uitstraalt dat ie dat ook meent. Die de aandacht van zijn hele omgeving opzuigt met de arrogantie van een peperdure, luidruchtige en hypermoderne straaljager. Het was op dit moment dat zich in mijn hoofd een zinnetje vormde dat de afgelopen jaren als een mantra in mijn hoofd is blijven spoken: Straaljagers are the new Rock & Roll. 7.9.05
Heeft Andorra een volkslied? Vanavond bij Nederland Andorra zingt Guus Meeuwis het Wilhelmus. Boeiend. Meteen gaan mijn gedachten terug naar Nederland - Finland in juni, waar het volkslied werd gezongen door The Lau. Ik was aangenaam verrast dat ze eindelijk eens een volwaardig popartiest hadden geboekt, in plaats van Jantje Shit of zo'n musicalmuts. Het enige probleempje was dat Thé Lau nou niet bekend is om zijn expressieve en veeloctavige zangstem. En het Wilhelmus leent zich niet echt om á la Tom Waits gereciteerd te worden. Het was dan ook een vervreemdende performance, daar op de middenstip. Ik heb zeer genoten. Als iemand een mp3 of een videootje heeft, hou ik me aanbevolen. Vorige maand bij Nederland - Duitsland werd er luid door het Duitse volkslied gefluitconcert. Daar heb ik verder geen moreel oordeel over: voor goede manieren ga je nou eenmaal niet naar het voetbalstadion. En misschien floten ze wel omdat het Dennie Christian was. Bij Wales - Engeland was het gefluit door het Engelse volkslied ook oorverdovend. Maar het kan natuurlijk ook anders. Die vrolijke drinkebroers van Ierland lalden en humhumden vorig jaar bij Frankrijk - Ierland vrolijk mee met de Marseillaise. 2.9.05
"Get back in your technical area..." Scheidsrechter bij Armenië - Nederland is de Schot Stuart Dougal. Hier is een onaardig lied over hem. Zo te horen door een stel Celtic fans want hij is niet alleen een "Hunwank" maar bovendien: "He's got a disease from shagging McLeash" (en dat is de Rangers manager). Een scheidrechter verdient beter. Sterker nog, hij mag best ook eens aan het woord komen. Hier is de voetbalvriendelijkste rockband van Engeland: Half Man Half Biscuit, met het scheidrechtersalfabet. Een wijs lied met veel sympathie voor het vak van scheidsrechter. Dat blijkt uit de letter R: "R is for Running Backwards, a difficult skill which the pundits never appreciate". |
