Keeskist |
|
|
|
22.7.07
... Lao Tse, in de gedaante van Zomergast Bettine Vriesekoop, heeft mij zojuist verteld dat ik dit weblog weer eens bij moet werken. Het nummer van Vladimir Vysotsky dat zij zojuist met tranen in de ogen heeft laten zien, het nummer dat op de begrafenis van de vader van haar kind werd gedraaid, daar had ik het al heel lang over willen hebben, ik heb het zelfs al aangekondigd. Twintig jaar geleden nam ik per ongeluk een fragment van een filmprogramma op de BRT op dat veel indruk op mij maakte. Per ongeluk heb ik de helft er afgetapet, en de film heb ik nooit terug kunnen vinden. Maar dank zij Youtube heb ik het vorig jaar weer helemaal terug gevonden. De film was "White Nights", een high-concept ding uit midden jaren tachtig. Het concept: een clash tussen klassieke en moderne dans, en een clash tussen Oost en West. Starring: Amerikaanse tapdancer Gregory Hines en Russische balletdanser Mikhail Baryshnikov. Nou was ballet in mijn gedachte wel de kunstvorm met de minste Rock ‘n’ Roll. Maar de pure pathos van dit fragment... Kijk naar Baryshnikov en ik hoeft het niet uit te leggen. En dan de muziek. Volgens de ondertiteling van de BRT was het Moessorgsky en het kostte me maanden (er was nog geen internet) om te vinden wat het eigenlijk was. Vladimir Vysotsky dus. Hier alvast het fragment, later meer uitleg.... (nb: het geluid is nogal zacht, speakers open dus) | <$BlogCommentDeleteIcon$> |
