Keeskist |
|
|
|
17.11.05
Het is YSI donderdag Grand Funk Railroad - People Let's Stop The War ... ik had oorspronkelijk het plan opgevat om drie intrigerende songs te kiezen uit de tiplijst van de Radio 2 Top 2000. Het is op zich niet zo moeilijk drie leuke nummers te vinden, want de tiplijst is uitgebreid met een groot aantal songs met een veel bredere muzikale voorkeur dan voorheen. Maar het is er toch maar eentje geworden. Veel nieuwe tips zijn afkomstig van inzendingen van luisteraars en wat daaraan opvalt is dat van veel artiesten rare nummers zijn gekozen die door de Radio 2 redactie willekeurig op de kieslijst zijn gesmeten. Een artiest als Rory Gallagher is ineens met drie middelmatige nummers vertegenwoordigd, en wat doet een enkel nummer van Ted Nugent van vijftien jaar na zijn glorietijd in de lijst? Maar hetzelfde principe kan ook leuk uitpakken. Van mijn persoonlijke seventies-favorieten Grand Funk Railroad staan twee songs in de lijst. Ten eerste hun enige Nederlandse hit Some Kinda Wonderful, maar het tweede nummer is een obscuur elpeenummer. 'People Let’s Stop The War' is op een stroeve manier funky, met een lekkere knorbas en een vette wah-wah gitaar. Maar het leukste is toch de tekst; het is een protestsong tegen de Vietnamoorlog. Niet zo vreemd, het komt uit 1971. Maar de manier waarop de vredesboodschap wordt geformuleerd is grappig. Later zou Grand Funk een ruk naar rechts maken (pro-guns, pro-Reagan, en ook pro-Jezus) maar hier wordt een anti-oorlogs- en een anti Nixon-statement gemaakt waar... euh... Koos Koets heel trots op zou zijn weetjewel... “If we had a president, that did just what he said, The country would be just alright, and no one would be dead” Mozeskriebel. En over Koos Koets gesproken…. Robert van Effen – De Typeplanner De Typeplanner, de nieuwe cd van het Simplisties Verbond laat een heel stel vertrouwde typen horen. Fijn dat ze er weer allemaal zijn: Jacobse en Van Es, Frank en Carla van Putten, en Van der Vaart en Hekking. Maar er huizenhoog bovenuit steken twee minder bekende typen. Het volgende, geweldige, nummer is van Robert van Effen, allesvrezer. Meur het meust doet mij nog deugd dat de ceudeu aan elkeur wordt gepreut door  Ambulant Reprentant Harry van Klingelen. Walk The Line Deze week gaat in de VS ‘Walk The Line’, de biopic van Johnny Cash in premiere. De soundtrack bevat niet de originele opnamen maar wordt volgezongen door de acteurs Joaquin Phoenix (als Cash) en Reese Witherspoon (June Carter-Cash).  Nu kan dat in de film heel goed werken, maar buiten die context klinkt het helemaal nergens naar. Phoenix doet zijn best in de zelfde toonhoogte als Johnny Cash te zingen maar de diepte van de stem ontbreekt volkomen. Ik moest denken aan de omschrijving die Jip Golsteijn ooit gaf van de zangkunsten van Ron Brandsteder: “Een dronken Kamahl”. (helaas nog geen mp3’s gevonden, dus hier een link naar de officiële soundtracksite met geluidsfragmenten) | <$BlogCommentDeleteIcon$> |
