"Ik denk 2-0"

Mail Keeskist op keeskist (apenstaartje) chello.nl

Deep Thoughts

 
Wat ik leuk vond (1): Americana

Mijn plaat van het jaar: Crashing Down van Teddy Morgan & the Pistolas
Vlammende countryrock rauw gezongen door knauwende Texaan. De cd is in eigen beheer uitgebracht, en kreeg maar weinig aandacht. Weinig over te zeggen eigenlijk. Helemaal goed.

Binnenkomen bij Blue Highways, het Americanafestival in Vredenburg (maart) dat is even schrikken. Nog nooit zoveel aardrijkskundeleraren bij elkaar gezien. Maar goed, daar moet je effe doorheen. Hoogtepunten: Robbie Fulks en Slaid Cleaves.
Robbie Fulks is een boomlange hyperactieve honkytonkzanger uit Chicago (geproduceerd door Steve Albini trouwens) die je bijna een countryparodist kunt noemen. Check eens die tekst van het verneukeratief ouderwets klinkende countrynummer "Sleeping on the job of love":
“Don’t tell me I was pretty good last night because I caught you / Don’t tell me of the druglike visions that my sweet love brought you / Any fool could see you were lying there limp as a rug / Somebody’s been sleeping on the job of love” .
Slaid Cleaves is een dertiger met pratende kut-baardje en blozende wangetjes. Trad als laatste op op Blue Highways met een acoustisch trio: gitaar, staande bas en verder af en toe een accordion, trompet of mandoline. Blies de hele tent op met een ongekend sympatiek voorkomen en ongelooflijk innig contact met de zaal. Had de gave om ‘story-songs’ ook als verhalen over te brengen. Twee hoogtepunten: het lang uitgesponnen verhaal over de dood van een houthakker: Breakfast In Hell en de kippevelverwekkende gebroken-hartengospel I Feel The Blues Coming In. Concert van het jaar.

Ryan Adams gaf een prachtig concert in Paradiso en bracht de cd Gold uit. Gold werd geplaagd door te veel te lange te langzame dreinnummers, maar de hoogtepunten waren prachtig, net als zijn cd Heartbreaker van eind 2000.

En dan is er Fred Eaglesmith, een straffe Canadees. Zelden meer energie horen produceren door een acoustisch trio bestaand uit een verbeten zanger/gitarist, een bassist en ene Washboard Hank op de live-cd Ralph’s Last Show. In de teksten van Fred staat alles op het punt helemaal mis te gaan, maar nu nog net niet. Tekstfragment:
It’s time to get a gun/that's what I been thinking/I could afford one/if I did just a little less drinking. Dat duurt niet lang of hij schiet per ongeluk zijn eigen vrouw neer.

(Later ook meer voor moderne luyden)

posted by Keeskist at zondag, december 30, 2001