Keeskist |
|
|
|
27.11.04
...en Keeskist, hoe was het in Ierland?(4) Nog in de pub gezeten? Dacht het wel... Exact een week geleden zat ik in een bomvolle pub in Ierland. En exact een week daarvoor zat ik in een bomvolle kroeg in Nederland. En het contrast kon niet groter zijn. Sinds april van dit jaar is het in Ierland verboden te roken in de pub. En mensen wat is dat FANTASTISCH! Ik weet nog hoe ik die Nederlandse kroeg binnenliep twee weken geleden; de atmosfeer (heet, vol, geen zuurstof) greep me meteen naar de keel. Het kostte werkelijk minuten om eraan te wennen. Een week later kwam ik ook midden op de zaterdagavond een even volle kroeg binnen. Het was net zo heet, druk en lawaaiig. Maar het was zo veel aangenamer omdat je zonder moeite adem kon halen. Wat een verschil en wat was het een enorme verbetering. Het maakt mij, met terugwerkende kracht, kwaad op al die KANKERROKERS. Nu pas werd ik me bewust in welke mate zij in de afgelopen twintig jaar mijn atmosfeer hadden vergiftigd. Fris als een hoentje kom je nu de volgende morgen weer bij. Het is niet zo eenvoudig als het lijkt; de Ierse pubs hebben te maken met een flinke dip in de omzet omdat rokers liever thuis drinken. Erger nog, zelfs de niet-rokers zeggen dat ten koste gaat van de craic. Elke pub heeft tegenwoordig voor de buitendeur een roedeltje rokers staan. De stamkroeg van mijn schoonzuster (een kettingrookster die al weken niet meer is uitgeweest) heeft voor de koude dagen zelfs een stapeltje dekens klaarliggen voor de trieste hazen die liever de kou trotseren dan de frisse lucht binnen opsnuiven. Ik snap de critici ook wel dat roken bij het Kroegleven hoort en dat stappen zonder roken hetzelfde is als de hele avond Buckler drinken. Maar als ik denk aan al die jaren die ik in grijze mist heb doorgebracht en de rookstank die aan je blijft hangen na minder dan een kwartier... kom hier maar op met dat verbod. 25.11.04
...en Keeskist, hoe was het in Ierland?(3) Plaatjes gescoord? Ik heb me gek gezocht naar de nummer 7 uit Ierse Top 100 (zie vorige bericht), Whipping Boy met Heartworm. Ik ken één nummer en dat is net zo goed als beschrijving belooft: When We Were Young. Ik heb het nummer staan op een van de twee prachtcompilaties  Tom Dunne's 30 Best Irish Hits. Verder, na een tip van de familie, de cd van George Murphy. "He could be a new Luke Kelly", aldus M. In werkelijkheid echter is George een product van "You're a star", het Ierse equivalent van Idols. Afgelopen week heb ik twee afleveringen gezien. De hoofdprijs voor You're a star is deelname aan het Eurovisie Songfestival. Het verschil met Idols is niet zo groot, ook hier veel blootnavelige zangeresjes die het onderscheid tussen zingen en balken niet kennen. Een verschil is het grote aantal singers-songwriters en folksingers dat auditie doet. Het was dus niet zo vreemd dat vorig jaar een 17 jarige Jim-lookalike auditie deed met het traditionele Raglan Road. Maar de impact die hij had met zijn oertraditionele doordringende stemgeluid kan ik goed begrijpen. Winnen deed hij niet, maar hij werd the people's favorite. (De uiteindelijke winnaar werd bij het Eurovisie Songfestival in Riga voorlaatste, een schande in het land dat trots is op zijn zeven Eurovisie-overwinningen). Zelf vind ik zijn schelle stem en zijn betonnen frasering even wennen. Maar het heeft wel wat, zeker de traditionals.  Ook nog mooi Iers muzieknieuws: in december worden alle cd's van de Pogues opnieuw uitgebracht, geremasterd, goedkoop en met een schat aan extra tracks. Zo krijgt de desert island disc Rum, Sodomy and the Lash alle nummers van de Poguetry in Motion ep erbij. 24.11.04
...en Keeskist, hoe was het in Ierland?(2) Nog bandjes gekeken? ...nauwelijks, alleen een coverbandje en een duootje (laatste nummer is het volkslied, allemaal opstaan). Wel natuurlijk de Hot Press gekocht met The 100 Greatest Irish Albums. ...en Keeskist, hoe was het in Ierland? ...allereerst versloeg de Tipperary kampioen de rivaal uit Waterford in een bloedstollende Hurling finalematch om AIB Munster Club Cup. Ik was gepriviligeerd om erbij te mogen zijn toen in de laatste vijf minuten Toomevara terugkwam van een zevenpunts achterstand, waarna zij de winnende treffer in blessuretijd scoorden, ondanks een vrije kans voor Mount Sion...  Ach lees het wedstrijdverslag maar na; het was bloedstollend. Des te meer vanwege de verdeelde sympathieën in mijn schoonfamilie (hij is van Waterford, zij van Tipp). 16.11.04
'Hank The Angry Drunken Dwarf toch niet de Grootste Nederlander' AMSTERDAM - Als ook alle stemmen zouden worden meegeteld die nog na de uitzending van "De grootste Nederlander " zijn binnengekomen dan zou Willem van Oranje de uiteindelijke winnaar zijn geworden, zo meldt de KRO in een persbericht. Het probleem van de cijfers is veroorzaakt door 'langzame' computers, die na de uitzending nog nieuwe gegevens produceerden. En dat heeft te maken met een beveiliging die was ingebouwd om frauderen te voorkomen. Tijdens de uitzending kon alleen gestemd worden via een vaste telefoonlijn of via de mobiele telefoon. Alle kiezers konden maximaal 6 stemmen uitbrengen en de computers controleerden of dit aantal niet werd overschreden. Daardoor ontstond evenwel vertraging in de verwerking van de gegevens met als resultaat dat de telefoonlijnen geblokkeerd raakten. Toen de uitzending werd afgesloten stond Hank The Angry Drunken Dwarf aan kop en werd hij onder het toeziend oog van de notaris als winnaar aangewezen. Volgens de officiële telling had Hank The Angry Drunken Dwarf op dat moment bijna 115.000 stemmen en Willem van Oranje 111.000 en daarmee was Hank The Angry Drunken Dwarf 'de grootste', maar telling van de stemmen na de uitzending geeft aan dat Hank The Angry Drunken Dwarf 130.000 stemmen heeft en Willem van Oranje 161.000. De KRO heeft besloten de afgesproken procedure te respecteren, en geen wijziging te brengen in de uitslag zoals die tijdens de uitzending is gepubliceerd. LPF-Tweedekamerlid Herben reageerde verontwaardigd. Volgens hem is het 'ongeloofwaardig' dat de KRO achteraf met een andere winnaar dan Hank The Angry Drunken Dwarf op de proppen komt. Hij vergeleek voor Radio 1 de gang van zaken met 'verkiezingen in een Zuid-Amerikaanse bananendictatuur'. Ook vindt hij dat de KRO 'klungelwerk' heeft geleverd bij de verwerking van de gegevens. 2.11.04
Auw en krak (5) Het duurt even voor je doorhebt dat je hier kijkt naar het einde van de carriere van Luc Nilis. Auw en krak (4) Een vervolg op een Keeskistdraad uit 2001 met gruwelijke sportfoto's: deze week brak Liverpool-spits Djibril Cissé zijn been en de BBC was erbij. 1.11.04
Sportiviteitscultus Zijn voetballers dommer dan echte mensen? Ik ben er niet helemaal uit. Wel weet ik dat je niet intelligent hoeft te zijn om intelligent te kunnen sporten. Uit eigen ervaring weet ik dat hele intelligente mensen hele domme dingen doen op het veld. "Voetbalintelligentie" is inderdaad iets heel anders dan IQ. Een voorbeeld van een intellectueel dwalende broeder was zondag te zien bij AZ -Feyenoord. Feyenoorder Patrick Paauwe lag geblesseerd op het veld en AZ-er Jan Kromkamp speelde gewoon door. Dit ging tegen het rechtsgevoel van Pascal Bosschaart in, die bij wijze van citizens' arrest Kromkamp van achteren op kniehoogte trachtte doormidden te zagen. Voor zo'n hoge tackle van achteren krijg je uiteraard een rode kaart, maar zo zag Bosschaart het niet. "Ik vind de houding van Kromkamp schandalig. Ik dacht dat we in Nederland allemaal zo professioneel waren om te stoppen als een tegenstander bij een duel overduidelijk geblesseerd raakt. Als dit het spel is dat AZ wil spelen, dan vind ik dat heel slecht." Aldus Bosschaart in het AD, terwijl hij de resten van Kromkamp's pezen van zijn voetbalschoenen veegde. Nog afgezien van de pure domheid van de actie, plus het misbruik van het woord 'professioneel' in dit citaat door een sukkel die nu voor twee wedstrijden geschorst gaat worden, wil ik graag nog even betogen dat dat zogenaamd sportieve uitschieten van de bal nu maar eens afgeschaft dient te worden. Dat hoeft ik nu niet te gaan uitleggen, dat heeft Nico Scheepmaker al gedaan. En dan is het dus gewoon waar. Daarnaast kan ik opmerken dat Scheepmaker dit reeds in 1965 heeft gedaan. Het artikel Sportiviteitscultus (over de wedstrijd Blauw Wit - GVAV) is terug te vinden in de bundel "Rembrandt heeft nooit gevoetbald" en het is negenendertig jaren later nog precies even waar. Een citaat: "...sinds een jaar of acht wordt in Nederland een sportiviteitscultus beleden, die langzamerhand belachelijke vormen gaat aannemen. In de stad en op het platteland, in het hoge nooren en het lage Zuiden, overal wordt de bal bij het geriingste vermoeden van een blessure buiten het veld getrapt, soms zelfs over de tribunes heen. Nu ging het dan juist zo lekker met de sportiviteit, en nu komt er zo'n club van nuchtere Groningers, die het heilige huisje van de sportiviteit radicaal in elkaar trappen. Het werd hoog tijd, want wat is dat voor een soort sportiviteit, dat rekent op een beloning? Is het dan werkelijk nodig dat er een premie op sportiviteit staat? (...) Het wordt tijd, dat we ons eens gaan bezinnen op een soort sportiviteit, die in werkelijkheid minder met sportiviteit te maken heeft dan met een sportiviteitsexhibitionisme van spelers die naar applaus hunkeren." |
