"Ik denk 2-0"

Mail Keeskist op keeskist (apenstaartje) chello.nl

Deep Thoughts

 
Ramp (2)
Even afmaken waar ik mee begonnen ben. Eerder citeerde ik het lemma Ramp uit De Encyclopedie van Battus.

Eerst iets over de formule van Battus: hij formuleert de Ergte van een ongeluk als: "Hoe erg wij een ramp vinden, hangt of van het aantal slachtoffers dat erbij is to betreuren (dit aantal zal ik verder met N aanduiden), het aantal kilometers dat ons scheidt van de plaats van de ramp (die afstand zal ik verder A noemen), en het aantal jaren dat tussen ons en de ramp ligt (dit tijdsverschil geef ik voortaan door 'T' aan)."

Voor ik dit postte kwam Keeskistredacteur en afgestudeerd (!) komellekaatsingwetenschappert Giancarlo Montevecchio met de formule: Nieuws = het aantal doden MAAL de onverwachtheid GEDEELD DOOR de afstand.

Net als Giancarlo vind ik zelf ook dat er iets aan de ergteformule van Battus ontbreekt. Namelijk twee factoren die je kunt illustreren met de aanslag op het WTC.

Ten eerste: de Netvliesfactor. Dat beeld van die Boeing die zich in de toren boort is nu al het meest "iconische" beeld van deze eeuw. Met daarbovenop nog het nauwelijks te bevatten beeld van een tot de grond toe instortende wolkenbkrabber dat zich ook al op je netvlies vastzet. Rechtstreeks op alle tv's en ook nog honderden malen herhaald. Een even spectaculaire ramp waar even geen camera paraat was is gewoon minder erg.

Ten tweede: Stel, de Boeing was verdwaald geraakt, net als de B 25 bommenwerper die in 1945 op de Empire State Building botste. Vreselijk, maar minder erg dan een vliegtuig dat moedwillig door een amateurpiloot in het gebouw werd geboord. Ik wil het de Ontkoombaarheidsfactor noemen. Als je een dorp op de rand van een vulkaan bouwt, of een stad op een breuklijn, is een ramp een kwestie van tijd. Een natuurramp is erg, maar je doet er niks tegen. De aanslag op het WTC was niet onontkoombaar: het was geen ongeluk en geen misverstand, het was moedwil. Dat maakt het erger.

Alleen hebben mijn Netvliesfactor plus Ontkoombaarheid exact hetzelfde nadeel als Montevecchio’s Onverwachtheid: het is niet in cijfers uit te drukken. Battus beperkt zich heel elegant tot direct meetbare zaken. Dus zal ik me toch maar houden aan de Battus formule, ook al doet het de aanslag in New York wellicht niet helemaal recht. Binnenkort gaan we hier rekenen met New York, Volendam en Enschede.

posted by Keeskist at zondag, september 30, 2001